Jakie są formy rynku?
Rodzaje rynków obejmują konkurencję monopsoniczną, doskonałą i monopolistyczną. Dokonajmy przeglądu cech tych form rynku i omówmy, jak każda z nich wpływa na ceny towarów i usług. Monopson to najbardziej powszechna forma rynku, z wieloma sprzedawcami i nabywcami. Cena produktu jest ustalana przez firmę lub klienta. Idealna konkurencja to idealna sytuacja, w której zarówno firmy, jak i klienci mogą osiągnąć najlepszą cenę. Monopsonia jest często bardziej złożona niż konkurencja monopolistyczna, ale nadal ważne jest, aby znać podstawowe definicje każdego z tych typów.
Konkurencja monopolistyczna
W konkurencji monopolistycznej firmy mogą cieszyć się anormalnymi zyskami w krótkim okresie. Nie mogą jednak zachować tych zysków na długo, ponieważ krzywa przeciętnych przychodów w końcu spadnie poniżej krzywej przeciętnych kosztów całkowitych. Powodem tego jest fakt, że firmy w tym typie konkurencji są podatne na nieefektywność zarówno alokacyjną, jak i produkcyjną. Firma, która posiada nadwyżkę mocy produkcyjnych, będzie mniej skłonna do wytworzenia optymalnej produkcji, ponieważ jej długookresowe koszty krańcowe będą wyższe niż jej długookresowe przychody.
W rezultacie firmy, które mają konkurencję monopolistyczną, stosują intensywną reklamę. Niektórzy ekonomiści postrzegają takie praktyki jako niepotrzebne marnotrawstwo marketingowe. Konkurencja monopolistyczna jest czymś pośrednim między konkurencją doskonałą a monopolem i zawiera elementy obu tych zjawisk. Po raz pierwszy została użyta przez ekonomistów w latach 30-tych XX wieku do opisania konkurencji między firmami o podobnych, ale nie identycznych produktach. W obu formach konkurencji wszystkie firmy są cenotwórcami. Nie oznacza to jednak, że firmy te są równie dochodowe.
Podczas gdy konkurencja doskonała ma wiele zalet, konkurencja monopolistyczna ma pewne wady. W konkurencji monopolistycznej firmy prawdopodobnie produkują dobra niższej jakości niż firmy doskonale konkurencyjne. Konkurencja jest zniekształcona przez zróżnicowanie produktów, reklamę i niskie bariery wejścia. Sytuacja ta może powodować wzrost cen, a także lepszą dystrybucję i usługi posprzedażowe. Może również tworzyć zysk dla rynku. Konkurencja monopolistyczna może być korzystna w dłuższym okresie czasu.
Monopolistyczna konkurencja jest powszechna w branżach z wieloma firmami i podobnymi produktami. Jest to dobra rzecz, ponieważ pomaga zapewnić, że konsumenci otrzymują najlepszy produkt. Ale jest to również zła rzecz, ponieważ monopole mogą zmniejszyć dynamikę gospodarczą. I nie pomaga fakt, że firmy monopolistyczne są często związane z różnicowaniem marek. Pod wieloma względami konkurencja monopolistyczna jest ściśle związana z różnicowaniem marek. Na rynku monopolistycznym jedna firma może oferować kilka produktów z niewielkimi różnicami.
Konkurencja doskonała
Termin „konkurencja doskonała” jest używany do opisania idealnego stanu rynku. Ten typ rynku alokowałby wszystkie dostępne zasoby w najbardziej efektywny sposób. Chociaż struktury rynku idealnie konkurencyjnego nie istnieją w świecie rzeczywistym, są one wykorzystywane jako punkt odniesienia dla teorii ekonomii. Chociaż są one dalekie od ideału, rynki rolne są często najbliższym przybliżeniem doskonałej konkurencji. Na takich rynkach wszyscy sprzedawcy wytwarzają podobną produkcję końcową. W rezultacie konsumenci nie mogą rozróżnić produktów konkurujących firm.
Na rynku konkurencji doskonałej każda firma ma równy udział w popycie rynkowym. Firmy mogą swobodnie wchodzić i wychodzić z rynku w dowolnym momencie, a ceny są określane przez podaż i popyt. Wynikiem konkurencji doskonałej jest efektywna równowaga rynkowa, w której przychody krańcowe są równe kosztom krańcowym. W warunkach konkurencji doskonałej żadne przedsiębiorstwo nie może posiadać dużego udziału w rynku, a konsumenci nie mogą rozróżniać przedsiębiorstw na podstawie cech fizycznych lub niematerialnych. W związku z tym przedsiębiorstwa przyjmujące ceny nie są w stanie podnieść cen bez utraty całej sprzedaży.
Pomimo wielu zalet doskonałej konkurencji, stworzenie idealnego rynku jest niemożliwe. W wielu przypadkach informacje o konkurentach są już swobodnie dostępne i mogą nawet pomóc pojedynczej firmie w jej strategii cenowej. Na przykład w przemyśle farmaceutycznym i technologicznym wiele firm polega na patentach, aby chronić swoje produkty przed wykorzystaniem przez konkurentów. Mając takie informacje, konkurenci mogą tworzyć strategie mające na celu zróżnicowanie swoich produktów i wyróżnienie się na tle konkurencji.
Najlepszą formą konkurencji doskonałej jest sytuacja, w której cena jest ustalana przez siły popytu i podaży, a żadna jednostka nie ma wystarczającej siły, by wpłynąć na cenę. Na przykład w kampusie uniwersyteckim student musi sprawdzić rynkową cenę pszenicy przed zakupem podręczników. Rolnik może podnieść cenę swojego produktu, ale straci sprzedaż na rzecz konkurencji. Dlatego cena pszenicy musi być regularnie sprawdzana, aby nie stracić na sprzedaży.
Inną formą konkurencji doskonałej jest przemysł technologiczny, w którym przedsiębiorcy mogą założyć firmę z niewielkim lub żadnym kapitałem. W tym przypadku firmy mogą również działać na bardziej przejrzystym i mniej regulowanym rynku. W związku z tym sektor technologiczny ma niższą barierę wejścia dla przedsiębiorców. Ponadto doskonała konkurencja pozwala firmom na dostosowanie produkcji do popytu rynkowego. Koszt transportu jest niski, a dostawa produktów płynna. Łatwo zauważyć, dlaczego branża technologiczna zaszła tak daleko.
Na rynku o konkurencji doskonałej wszystkie firmy konkurują z innymi przedsiębiorstwami. Ta forma konkurencji jest wysoce wyidealizowana i opiera się na założeniach, że na rynku jest wiele podobnych dóbr. Zakłada również, że nowe firmy mogą łatwo wejść na rynek i łatwo z niego wyjść. Wreszcie, formy rynku oparte na konkurencji doskonałej mają zazwyczaj niskie koszty rozpoczęcia działalności, co oznacza, że wejście na rynek jest stosunkowo łatwe i opłacalne. Dlatego też formy rynku oparte na doskonałej konkurencji mogą być dość korzystne dla małych firm.
Monopsonia
Monopsonia może wystąpić na wszystkich rodzajach rynków, od zwykłego punktu sprzedaży detalicznej do konglomeratu. Na przykład konglomerat winiarski, taki jak Ernest i Julio Gallo, może wywierać ogromną siłę nabywczą na plantatorów winogron. Presja wywierana przez ten ogromny konglomerat na ceny winogron powoduje spadek cen u hurtowników. Ta sama zasada może mieć miejsce na rynku pracy. Ze względu na siłę nabywczą konglomeratu, potencjalni pracownicy muszą zgodzić się na niższe płace, aby pozostać konkurencyjnymi wobec Ernesta i Julio Gallo. Kontrola płac obniży koszty zatrudnienia dla pracodawcy i spowoduje wzrost marży zysku.
Termin „monopsonia” jest używany w odniesieniu do struktury rynku, w której jeden nabywca kontroluje cenę, ilość i popyt. Monopsoniści często występują na rynkach pracy, gdzie jedna firma kontroluje wszystkich sprzedawców. Ze względu na swoją większą siłę przetargową, mogą oni często uzyskać korzystne warunki cenowe. Może to jednak spowodować nieuczciwą konkurencję, która obniży płace i zwiększy zyski sprzedawcy. W rezultacie monopsonia stanowi poważny problem dla pracowników.
Monopsonia nie jest czymś złym, jeśli wszyscy wygrywają. Na przykład winiarnia Gallo, największa winiarnia w Kalifornii, może zdominować rynek, negocjując z plantatorami winogron. Hurtownicy muszą sprzedawać winogrona winnicy Gallo po znacznie niższej cenie i muszą przestrzegać warunków firmy. Istnieje wiele przykładów monopsonów w rzeczywistych sytuacjach biznesowych. Mam nadzieję, że ten artykuł pomógł Ci lepiej zrozumieć tę ważną koncepcję. Czytaj dalej, aby poznać kilka przykładów z prawdziwego świata.
Podobnie jak w przypadku innych rodzajów rynków, badania skupiły się na tym, jak monopsonia wpływa na płace. W niektórych dziedzinach często można znaleźć negatywną korelację pomiędzy koncentracją pracodawców a płacami. Na przykład w pielęgniarstwie związek między koncentracją a płacami był ujemny. Tak było również na rynkach pielęgniarek i nauczycieli w Stanach Zjednoczonych. Choć wyniki wcześniejszych badań wskazują, że pielęgniarki i nauczyciele mogą odnieść korzyści z monopsonii, nie jest jasne, czy ta ostatnia jest najlepszym rozwiązaniem.
W Wielkiej Brytanii firma British Sugar ma znaczną siłę monopsoniczną na rynku buraków cukrowych. Kupuje też co roku prawie całe brytyjskie zbiory buraków cukrowych. W rezultacie niskie ceny British Sugar pomagają konsumentom, którzy korzystają z niższych cen artykułów spożywczych. Na rynku pracy monopson pozwala pracodawcy ustalać niskie płace, jednocześnie wpływając na liczbę pracowników. Innym przykładem monopsonii są organizacje zarządzane, które zawierają umowy z wieloma pracodawcami na świadczenie usług medycznych. Organizacje te mają wystarczającą siłę monopsoniczną, aby wymusić obniżenie cen.
Model monopsoniczny rynku jest najbardziej znany. Ta forma struktury rynku występuje, gdy jedna firma kontroluje podaż i cenę czynnika produkcji. Na tym rynku nie ma alternatywnych nabywców, więc sprzedawcy muszą zgodzić się na niskie ceny, aby zachować konkurencyjność. Rynek monopsoniczny jest powszechny na rynkach pracy. Ten typ struktury rynku jest również znany jako rynek czynników produkcji. Jest on powszechny w wielu sektorach gospodarki.